برای پرکردن دندان از 4 نوع مواد اصلی استفاده می شود که در میان آنها، آمالگام و کامپوزیت متداول تر و پرکاربردتر از بقیه هستند.

آمالگام

قدیمی ترین ترین مواد پرکردن دندان آنهایی هستند که با مخلوطی از فلزات ساخته می شوند. آمالگام هم یکی از این ترکیب هاست که به مواد نقره ای معروف است. آمالگام بادوام و موثر می باشد و به همین دلیل، بیش از 100 سال است که مورد استفاده قرار می گیرد. هزینه پر کردن دندان با آمالگام نسبت به سایر مواد بسیار کمتر است.

به طور متوسط، می توانید انتظار داشته باشید که آمالگام قبل از نیاز به تعویض حدود 15 سال دوام بیاورد، اما این مدت زمان ممکن است بر اساس عوامل مختلفی متفاوت باشد. مثلا اگر عادت دارید که دندان های خود را به هم فشار دهید، این مدت زمان کمتر خواهد شد.

در ساخت آمالگام از جیوه استفاده می شود و به همین علت، خطر مسمومیت برای بیماران وجود دارد. اگر حتی یکی از شرایط زیر را دارید، از پرکردن دندان با آمالگام بپرهیزید.

• شیردهی، بارداری یا قصد باردار شدن
• سن زیر 6 سال
• بیماری عصبی یا مشکلات کلیوی
• حساسیت به جیوه

کامپوزیت رزین

مواد کامپوزیت در بین بیماران بسیار محبوب است زیرا طیف رنگی داشته و می تواند با رنگ دندان های اطراف کاملا مطابقت داشته باشد. کامپوزیت از ترکیب رزین های اکریلیک و سرامیکی ساخته می شود.

پرکننده های کامپوزیتی با استفاده از چسب مخصوص با اطراف حفره دندانی یکدست می شود. اما این مواد به طور متوسط حدود 7 سال دوام می آورد. اگر پرکردگی ها کوچکتر بوده و بیمار از سلامت دهان و دندان خوبی برخوردار باشد، این مواد می تواند تا 10 سال یا بیشتر دوام بیاورد.

مواد مورد استفاده برای پر کردن کامپوزیت برای ترمیم دندان های لب پر شده و پر کردن شکاف های کوچک بین دندان ها نیز استفاده می شود.

مواد طلا

بله، درست حدس زده اید! پر کردن دندان با مواد طلا بسیار گرانتر از ترمیم های آمالگام یا کامپوزیت است. اما این مواد دوام بیشتری هم دارند. مواد طلا به طور متوسط 20 سال و حتی بیشتر از آن دوام می آورد.

مواد سرامیکی و گلاس آینومر

پرکننده های سرامیکی با نوعی پرسلین ساخته می شوند و می توانند 15 سال یا بیشتر دوام بیاورند. با این حال، آنها حتی از ترمیم های طلا گران تر و از رایج ترین انواع پرکننده های موجود هستند. مواد سرامیکی باید توسط آزمایشگاه دندانپزشکی یا دستگاه فرز ساخته شده و روی دندان چسبانده شوند.

مواد گلاس آینومر با نوعی شیشه و اکریلیک ساخته می شوند و می توان آنها را مستقیماً در دندان قرار داد. آنها نسبت به سایر مواد پرکننده ضعیف ‌تر هستند و معمولاً برای حفره‌ های کوچک نزدیک خط لثه استفاده می‌شوند، نه روی سطوح جویدنی. این مواد معمولاً حدود 5 سال دوام می آورند.