هر شخص معمولا بیست دندان شیری دارد و با رشد و رسیدن به سن بلوغ سی و دو دندان دائمی جای آن ها را می گیرند؛ اما برخی از افراد یک یا چند دندان اضافی در فک خود دارند که این دندان ها هایپردونتیا هستند. ارتودنسی دندان اضافه باعث رفع تاثیر منفی بر توانایی های غذا خوردن و تکلم می شود.

این دندان ها در جلو و یا پشت دندان شیری یا دندان دائمی رشد می کنند. اگر دندان های اضافه جلوی درآمدن دندان های دائمی کودک را بگیرند دندانپزشک باید آن دندان اضافه را خارج کند و ایجاد ظاهری نا مناسب در دندان های جلویی از مشکلات دندان های اضافه است.

انواع مختلف دندان های اضافه

1. مخروطی شکل
2. دکمه ای
3. مکمل
4. ادونتومی

درمان ارتودنسی دندان اضافه‌

بهترین روش برای درمان دندان های اضافه کشیدن آن ها است؛ و برای کشیدن دندان اضافه حتما دندان باید لق باشد. دندان های اضافه را می توان بعد از رشد دندان های دائمی با مراجعه به دندانپزشک آن را بکشید. با کشیدن دندان های اضافه کودکان جای خالی باقی مانده میتواند باعث کج شد دیگر دندان ها بشود بنابر این دندانپزشک با ارتودنسی دندان ها را صاف و مرتب می کند.‌

درمان مزیودنت

عملکرد درمانی مزیودنت در مراقبت از دندان ها و مدیریت استخوان فک می باشد. یکی از نگرانی های دندانپزشکان فرایند جراحی است؛ چون در فرایند جراحی امکان ایجاد صدمه به دندان های جلویی در حال رشد وجود دارد و بیرون زدن دندان های اضافه به کودک کمک می کند تا دندان های دائمی در جای مناسب بیرون بیاییند. دندانپزشک بعد از تشکیل کامل ریشه های دندان های جلویی، وسطی و مجاور فرایند کشیدن دندان های اضافه را شروع می کند و پس از کشیدن دندان های اضافه مزیودنت ممکن است دندان های جلویی چند ماه یا چند سال طول بکشد تا بیرون بیاییند.

در سنین نوجوانی و بزرگ سالی دندان های اضافه مزیودنت احتمال کمی دارند که جلوی رشد دندان های جلویی را گرفته باشند بنابر این متخصص ارتودنسی یا دندانپزشک پس از کشیدن دندان اضافه مزیودنت با عکس پرتوایکس بر حالت بیرون ذدن دندان های اصلی نظارت می کند.‌

منبع