جراحی برای افراد مبتلا به فلج مغزی ممکن است به کاهش سفتی عضلات یا اسپاسم و انعطاف پذیری و کنترل اندام آسیب دیده، و مفاصل کمک کند.

انتخاب پزشکی: متخصص مغز و اعصاب خوب

انتخاب جراحی

انتخاب های اصلی جراحی عبارتند از:

جراحی ارتوپدی (برای عضلات، تاندون ها و مفاصل). برای افزایش دامنه حرکت انجام می شود. به عنوان مثال ممکن است جراحی، یک تاندون را طولانی کند و یا آن را از طریق عضلات و تاندون ها قطع کند و تاندون را به بخش های دیگر ضمیمه کند. جراحی برای درمان منحنی و انحنای ستون فقرات (اسکولیوز) و جلوگیری و یادرمان در رفتگی لگن نیز انجام می شود.

ریزوتومی انتخابی پشتی (برش اعصاب اندام های مبتلا) برای انقباض و یا مشکلات تحرکی دیگر است. این روش معمولا فقط برای کودکان که دارای سفتی عضلانی شدید در پاها هستند در نظر گرفته می شود.

دیگر جراحی های مربوط به فلج مغزی

جراحی برای مسائل مختلف ارتوپدی. جراحی برای مشکلات دیگری است که گاهی اوقات برای کودکان مبتلا به فلج مغزی مورد نیاز است. این جراحی بسته به درگیر شدن مشکلات خاص، متفاوت است. برای مثال برخی از کودکان ممکن است نیاز به جراحی برای تصحیح طول ناهموار پاها داشته باشند.

جراحی مربوط به پزشکی. یک پمپ کوچک جراحی در زیر پوست شکم برای افراد مبتلا به فلج مغزی، کاشته می شود. این پمپ می تواند با داروهایی مانند باکلوفن به طور مستقیم در مایع اطراف طناب نخاعی، استفاده شود.

هنگامی که عمل جراحی ممکن است استفاده شود

یک چکاپ کامل برای پیدا کردن عضلات و اعصاب آسیب دیده مورد نیاز است تا مشخص شود چه نوع عمل جراحی برای این بیماری بهترین است. تجزیه و تحلیل راه رفتن ممکن است بخشی از این امتحان باشد.

پزشکان در مورد بهترین سن برای کودکان برای عمل جراحی فلج مغزی توافق نظر ندارند. برخی ممکن است جراحی را در سنین جوانی پیشنهاد کنند در حالی که دیگران ممکن است درمان های دیگر را قبل از عمل جراحی پیشنهاد کنند. با استفاده از این فرم اطلاعات جراحی می توان تصمیم گرفت که چه چیزی مناسب فرزند شما می باشد.

جراحی اغلب برای ماهیچه پاها استفاده نمی شود. جراحی برای تغییر شکل بازوی حامل خطرات مربوط به آسیب های حسی است. گاهی اوقات از دارو و یا درمان فیزیکی برای به تعویق انداختن یا جلوگیری از عمل جراحی، استفاده می شود.

سرطان مغز علائم مختلفي دارد شامل:

• تشنج
• بي خوابي
• گيجي
• تغييرات رفتاري

همه ي توده هاي مغزي سرطاني نيستند، و توده هاي خوش خيم هم ممكن است علائم مشابه داشته باشند.

سرطان هاي مغزي اوليه 

• مغز از سلول هاي متفاوت بسياري تشكيل شده است:
• برخي از سرطان هاي مغزي زماني رخ مي دهد كه نوعي سلول به اشكال غير عادي تبديل مي شود.
• وقتي كه سلول ها تغيير مي كنند، در مسير هاي غير عادي رشد مي كنند و  تكثير مي شوند.
• با رشد اين سلول هاي غير عادي، توده يا تومور ايجاد مي شود.
• تومورهاي مغزي خوشخيم، تومورهاي اوليه اي هستند كه از مغز ايجاد شده اند.
• شايع ترين تومورهاي اوليه مغزي، گليوم، مننژيوم، آدنوم هيپوفيز، شوآنوم وستيبولار و تومورهاي نورواكتودرمال اوليه ( مدولابلاستوما) است. گليوم شامل گليوبلاستوم، آستروسيتوم، اليگودندروگليوم و اپانديموم است.
• بيشتر اين تومورها  بر اساس بخشي از مغز كه از آن منشاء گرفته اند و يا نوع سلول هاي مغزي نام گذاري مي شوند.

سرطان متاستاتيك مغزي

اين تومورها از سلول هاي سرطاني هر بخش بدن ايجاد مي شوند. اين سلول ها از تومورهاي  ديگري به سمت مغز پخش مي شوند كه متاستاز ( دست اندازي) نام دارد. اين فرم، شايع ترين نوع تومور مغزي است.

علل سرطان مغز

علت دقيق آن ناشناخته است. عوامل ژنتيكي، سموم ويروسي محيطي، اشعه به سر، عفونت ايدز، سيگار با سرطان مغز ارتباط دارد. در بيشتر موارد، علت مشخصي يافت نمي شود.

درمان سرطان مغز

• درمان تومورهاي مغزي به عوامل متعددي بستگي دارد شامل:
• سن بيمار
• وضعيت كلي سلامتي
• اندازه و محل و نوع تومور

درمان سرطان مغز معمولا پيچيده است. بيشتر روندهاي درمان با مشورت پزشكان صورت مي گيرد.

• تيم پزشكان  شامل  جراح و متخصص مغز و اعصاب خوب ، انكولوژيست و متخصص راديوتراپي سرطان است.
• بر اساس محل تومور و اندازه و نوع آن، سن بيمار و مشكلات طبي اضافي روندهاي درماني تغيير مي كند.
• بيشترين درمان هاي مورد استفاده براي سرطان مغز، شامل جراحي، راديوتراپي، شيمي درماني است. در بيشتر موارد، ممكن است بيش از يكي از اين روش ها استفاده شود.

براي شما مهم است كه مكالماتي باز، صادقانه با تيم پزشكي خود داشته باشيد. براي پرسيدن هر سوالي راحت باشيد و نگران چه گونه به نظر رسيدن ان نباشيد. در اينجا سوالاتي را كه مي توانيد بپرسيد مطرح كرده ايم. اطمينان حاصل كنيد سوالاتي را خودتان به انها فكر مي كنيد را بپرسيد. همچنين پرستاران، مددكاران، و ديگر اعضاي تيم درماني مي توانند به سوالات شما پاسخ دهند.

چه نوع توموري دارم

تومور بدخيم يا خوش خيم است؟ به چه معني است؟

تومور در كجاي مغز يا نخاع است و چقدر رشد كرده است؟

ايا قبل از تصميم در مورد درمان ازمايشات ديگري لازم نيست؟

چقدر در درمان اين تومورها مهارت و تجربه داريد؟

مي تواند ازمايشي دوباره داشته باشم؟ مي توانيد متخصص مغز و اعصاب خوب يا مركز سرطان ديگري را توصيه كنيد؟

انتخاب هاي درماني من چه هستند؟ چه چيزي توصيه مي كنيد؟ چرا؟

هدف درمان چيست؟

ايا درمان هيچكدام از نشانه هايي را كه من دارم از بين مي برد؟

خطرات و اثرات جانبي درمان چيست؟ چه ناتوانايي هايي مي توانم داشته باشم؟

براي امادگي براي درمان چه بايد انجام دهم؟

درمان چه مدت طول مي كشد؟ چطورخواهد بود؟ كجا انجام خواهد شد؟

پيش بيني مورد انتظار من چيست؟

اگر درمان موفق نبود يا تومور برگشت چه بايد بكنيم؟

بعد از درمان چه كارهايي را بايد انجام دهم؟

از كجا مي توانم اطلاعات و پشتيباني هاي بيشتري پيدا كنم؟

همزمان با پرسيدن اين سوالات مطمان شويد كه جواب ها را هم مي نويسيد. مثلا، ممكن است اطلاعاتي در مورد زمان ريكاوري بخواهيد تا زمان كاري و برنامه ي خود را بعد از درمان برنامه ريزي كنيد. يا ممكن است در مورد ازمايشان باليني كه براي شما مفيد است سوال بپرسيد.

نشانه هاي و علايم تومورهاي مغز و نخاع در كودكان ممكن است به تدريج رخ دهند و در طول زمان بدتر شوند و يا ممكن است به طور ناگهاني وهمراه با تشنج رخ دهند.

نشانه هاي عمومي

تومور در هر بخشي از مغز ممكن است به فشار جمجمه بينجامد (شناخته شده به عنوان بالا برنده فشار داخل جمجمه). اين عوامل مي تواند با رشد تومور ايجاد شوند: تورم در مغز، مسدود كردن جريان مايع مغزي نخاعي، افزايش فشار كه مي تواند منجر به وقوع علائم زير شود:

• سردرد
• تهوع
• استفراغ
• لوچي يا تاري ديد
• مشكلات تعادلي
• تغييرات رفتاري
• تشنج
• خواب آلودگي يا حتي كما.

سردردهايي كه در طول زمان بدتر مي شوند، از علائم شيوع تومورهاي مغزي هستند.اما همه تومورهاي مغزي باعث سردرد ويا سردردها باعث ايجاد تومور نمي شوند.در برخي از كودكان، تشنج اولين علامت يك تومور مغزي مي باشد. اغلب تشنج در كودكان توسط تومورهاي مغزي ايجاد مي شوند. اما اگر كودك شما داراي يك تشنج است بهتر است كه به يك پزشك متخصص مغز و اعصاب خوب مراجعه كنيد تا مطمئن شويد كه اين سردرد ناشي از تومور بوده و يا مربوط به بيماري هاي ديگر است. در چند اول سال زندگي، ساير علائم وجود تومور شامل تحريك پذيري، از دست دادن اشتها، تاخير در رشد وكاهش توانايي هاي فكري و جسمي مي باشند. در كودكان بسيار جوان كه نمي توانند از علائم شكاين كنند، پدر و مادر ممكن است از روي نقاط نرم روي جكجمه، افزايش اندازه سر و گاهي اوقات فونتانلل متوجه تومور شوند. اين اتفاق زماني مي افتد كه استخوان جمجمه با هم رشد نكرده است وافزايش فشار تومور مي تواند آن ها را از هم جدا كند.

در كودكان سن مدرسه، ساير علائم به طور كلي مي تواند شامل ضعيف بودن عملكرد در مدرسه، تغييرات خستگي و شخصيتي باشد.اگر كودك مي تواند همكاري كند دكتر مي تواند بگويد كه مشكل از فشار داخل جمجمه است و با نگاه كردن به داخل چشم كودك براي ديدن تورم عصب بينايي اين موضوع را شناسايي مي كند.

تحريك عمقي مغز براي ام اس : تحريك عمقي مغز (يا DBS) يك نوع عمل جراحي قديمي است كه ممكن است براي درمان لرزش در افراد با بيماري هايي مانند مولتيپل اسكلروزيس (MS)، بيماري پاركينسون، و ترمور (رعشه) اساسي استفاده شود. در ۱۹۶۰، اين جراحي براي از بين بردن يك منطقه كوچك در اعماق مغز به نام تالاموس (تالاموتومي) و يا بخش ديگري از مغز به نام (globus pallidus (pallidotomy استفاده شد

مزاياي استفاده از تحريك عمقي مغزي چيست؟ 

تحريك عمقي مغز مزاياي بسياري دارد. تحريك الكتريكي قابل تنظيم است، در حالي كه تخريب جراحي قابل تنظيم نيست. الكترود داراي چهار تماس (كنتاكت) فلزي كه مي توان آن را در بسياري از تركيبات مختلف استفاده نمود. حتي اگر يك الكترود تماس در محل دقيق خود نباشد، به احتمال زياد يكي ديگر از آنها و يا تركيبي از تماس هاي الكتريكي به هدف مناسب نزديك تر باشند. با توجه به تغيير پاسخ بيمار به عمل جراحي در طول زمان، مي توان بدون نياز به تكرار جراحي، تحريك  را تنظيم نمود.

چگونه عميق مغزي تحريك به درمان مولتيپل اسكلروزيس كمك مي كند؟

هدف اصلي از تحريك عمقي مغز براي افراد مبتلا به اسكلروز متعدد كنترل لرزش شديد مربوط به اين بيماري است. در مورد بيماري MS، تحريك عميق مغزي به درمان ساير مشكلات مانند از دست دادن بينايي، احساس، و يا قدرت كمك نمي كند.

آيا تحريك عميق مغزي مي تواند ام اس را درمان كند؟

خير.  تحريك الكتريكي، نه اسكلروز متعدد را درمان مي كند و نه مانع بدتر شدن اين بيماري مي شود. بلكه به كاهش علائم لرزش مربوط به MS كمك مي كند.

چه كسي بايد تحريك عميق مغزي را مورد ملاحظه قرار دهد؟

 مشكلات مهم بسياري وجود دارد كه بايد هنگام بررسي تحريك عمقي مغز  مورد توجه قرار گيرد. اين مسائل بايد با يك متخصص اختلالات حركتي و يا متخصص آموزش ديده  ي مغز و اعصاب مورد بحث و بررسي قرار گيرد.

كجا بايد تحريك عميق مغز انجام شود؟

تحريك عمقي مغز بايد در مركزي انجام شود كه در آن يك تيم از كارشناسان براي مراقبت از شما حضور داشته باشند. يعني يك متخصص مغز و اعصاب خوب  و جراح مغز و اعصاب كه تجربه گسترده و آموزش هاي تخصصي در انجام اين نوع عمل جراحي داشته باشد. همواره از يك پزشك بپرسيد چه تعداد از يك روش خاص انجام شده است.

تحريك عمقي مغز براي ام اس : تحريك عمقي مغز (يا DBS) يك نوع عمل جراحي قديمي است كه ممكن است براي درمان لرزش در افراد با بيماري هايي مانند مولتيپل اسكلروزيس (MS)، بيماري پاركينسون، و ترمور (رعشه) اساسي استفاده شود. در ۱۹۶۰، اين جراحي براي از بين بردن يك منطقه كوچك در اعماق مغز به نام تالاموس (تالاموتومي) و يا بخش ديگري از مغز به نام (globus pallidus (pallidotomy استفاده شد

مزاياي استفاده از تحريك عمقي مغزي چيست؟ 

تحريك عمقي مغز مزاياي بسياري دارد. تحريك الكتريكي قابل تنظيم است، در حالي كه تخريب جراحي قابل تنظيم نيست. الكترود داراي چهار تماس (كنتاكت) فلزي كه مي توان آن را در بسياري از تركيبات مختلف استفاده نمود. حتي اگر يك الكترود تماس در محل دقيق خود نباشد، به احتمال زياد يكي ديگر از آنها و يا تركيبي از تماس هاي الكتريكي به هدف مناسب نزديك تر باشند. با توجه به تغيير پاسخ بيمار به عمل جراحي در طول زمان، مي توان بدون نياز به تكرار جراحي، تحريك  را تنظيم نمود.

چگونه عميق مغزي تحريك به درمان مولتيپل اسكلروزيس كمك مي كند؟

هدف اصلي از تحريك عمقي مغز براي افراد مبتلا به اسكلروز متعدد كنترل لرزش شديد مربوط به اين بيماري است. در مورد بيماري MS، تحريك عميق مغزي به درمان ساير مشكلات مانند از دست دادن بينايي، احساس، و يا قدرت كمك نمي كند.

آيا تحريك عميق مغزي مي تواند ام اس را درمان كند؟

خير.  تحريك الكتريكي، نه اسكلروز متعدد را درمان مي كند و نه مانع بدتر شدن اين بيماري مي شود. بلكه به كاهش علائم لرزش مربوط به MS كمك مي كند.

چه كسي بايد تحريك عميق مغزي را مورد ملاحظه قرار دهد؟

 مشكلات مهم بسياري وجود دارد كه بايد هنگام بررسي تحريك عمقي مغز  مورد توجه قرار گيرد. اين مسائل بايد با يك متخصص اختلالات حركتي و يا متخصص آموزش ديده  ي مغز و اعصاب مورد بحث و بررسي قرار گيرد.

كجا بايد تحريك عميق مغز انجام شود؟

تحريك عمقي مغز بايد در مركزي انجام شود كه در آن يك تيم از كارشناسان براي مراقبت از شما حضور داشته باشند. يعني يك متخصص مغز و اعصاب خوب  و جراح مغز و اعصاب كه تجربه گسترده و آموزش هاي تخصصي در انجام اين نوع عمل جراحي داشته باشد. همواره از يك پزشك بپرسيد چه تعداد از يك روش خاص انجام شده است.

ضايعات مغزي به صورت ناحيه اي از بيماري يا آسيب مغزي مي باشد. تعريف آن به نظر ساده است، ولي درك ضايعات مغزي مي تواند دشوار باشد. علت آن اين است كه انواع بسياري از ضايعات مغزي وجود دارد. ممكن است اين ضايعات كوچك تا بزرگ باشد، تعداد كم تا زياد داشته باشد، از موارد نسبتا مخرب تا موارد تهديد كننده حيات.

علل ضايعات مغزي چيست؟ 

ضايعات مغزي ممكن است شامل موارد زير باشد:

• آسيب مغزي
• عفونت مغزي
• مواجهه با برخي مواد شيميايي خاص
• مشكلات مرتبط با دستگاه ايمني بدن
• به طور معمولا علت آن ناشناخته است.

علائم ضايعات مغزي چيست؟

علائم اين ضايعات بر اساس نوع، محل و اندازه ي ضايعه متغير است. علائم شايع چندين نوع ضايعات مغزي شامل موارد زير است:

• سردرد
• گردن درد يا سفتي گردن
• تهوع، استفراغ، كاهش اشتها
• تغييرات بينايي و يا درد چشم
• تغييرات خلقي، رفتاري، شخصيتي، تمركز
• كاهش حافظه و يا گيجي
• تشنج
• تب
• دشواري در راه رفتن

انواع متفاوت ضايعات مغزي كدامند؟

برخي انواع شايع تر آن عبارتند از:

• آبسه
• ناهنجاري هاي شرياني- وريدي.
• انفاركت مغزي
• فلج مغزي
• مالتيپل اسكلروز
• تومورها

برجستگي هاي سلولي هستند كه از بافت نرمال به صورت غيرطبيعي رشد مي كند. برخي تومورها غير سرطاني  و يا خوش خيم هستند. ساير موارد سرطاني هستند. اين ضايعات ممكن است در مغز هم ايجاد شوند و يا ممكن است از جاي ديگر بدن پخش شده باشند. ( متاستاز).

درمان ضايعات مغزي

درمان به نوع ضايعه مغزي بستگي دارد. اهداف درماني ممكن است طبق نظر يك متخصص مغز و اعصاب خوب شامل معالجه، تسكين علائم، و يا بهبود كيفيت زندگي و يا طول عمر باشد. رويكردهاي شايع براي درمان ضايعات مغزي شامل موارد زير است:

• اگر ضايعه مشكل جدي نمي دهد و رشد نمي كند، بايد پيگيري شود و ممكن است تنها چكاپ هاي دوره اي لازم شود.
• براداشت ضايعه با جراحي اگر امكان پذير باشد. تكنيك هاي جراحي جديد ممكن است استفاده شود كه برداشت ضايعه با روش هاي قديم دشوار باشد.
• شيمي درماني و يا اشعه درماني براي ضايعاتي كه سرطاني هستند.
• درمان عفونت مهاجم با آنتي بيوتيك و يا ساير داروهاي ضد ميكروبي
• درمان براي تسكين فعاليت دستگاه ايمني
• داروها و يا ساير روش ها براي تسكين علائم ضايعه ي مغزي

جراحي براي افراد مبتلا به فلج مغزي ممكن است به كاهش سفتي عضلات يا اسپاسم و انعطاف پذيري و كنترل اندام آسيب ديده، و مفاصل كمك كند.

انتخاب جراحي 

انتخاب هاي اصلي جراحي عبارتند از:

جراحي ارتوپدي (براي عضلات، تاندون ها و مفاصل). براي افزايش دامنه حركت انجام مي شود. به عنوان مثال ممكن است جراحي، يك تاندون را طولاني كند و يا آن را از طريق عضلات و تاندون ها قطع كند و تاندون را به بخش هاي ديگر ضميمه كند. جراحي براي درمان منحني و انحناي ستون فقرات (اسكوليوز) و جلوگيري و يادرمان در رفتگي لگن نيز انجام مي شود.

ريزوتومي انتخابي پشتي (برش اعصاب اندام هاي مبتلا) براي انقباض و يا مشكلات تحركي ديگر است. اين روش معمولا فقط براي كودكان كه داراي سفتي عضلاني شديد در پاها هستند در نظر گرفته مي شود.

ديگر جراحي هاي مربوط به فلج مغزي

جراحي براي مسائل مختلف ارتوپدي. جراحي براي مشكلات ديگري است كه گاهي اوقات براي كودكان مبتلا به فلج مغزي مورد نياز است. اين جراحي بسته به درگير شدن مشكلات خاص، متفاوت است. براي مثال برخي از كودكان ممكن است نياز به جراحي براي تصحيح طول ناهموار پاها داشته باشند.

جراحي مربوط به پزشكي. يك پمپ كوچك جراحي در زير پوست شكم براي افراد مبتلا به فلج مغزي، كاشته مي شود. اين پمپ مي تواند با داروهايي مانند باكلوفن به طور مستقيم در مايع اطراف طناب نخاعي، استفاده شود.

هنگامي كه عمل جراحي ممكن است استفاده شود

هر جراح و متخصص مغز و اعصاب خوب نياز به يك چكاپ كامل براي پيدا كردن عضلات و اعصاب آسيب ديده دارد تا مشخص شود چه نوع عمل جراحي براي اين بيماري بهترين است. تجزيه و تحليل راه رفتن ممكن است بخشي از اين امتحان باشد.

پزشكان در مورد بهترين سن براي كودكان براي عمل جراحي فلج مغزي توافق نظر ندارند. برخي ممكن است جراحي را در سنين جواني پيشنهاد كنند در حالي كه ديگران ممكن است درمان هاي ديگر را قبل از عمل جراحي پيشنهاد كنند. با استفاده از اين فرم اطلاعات جراحي مي توان تصميم گرفت كه چه چيزي مناسب فرزند شما مي باشد.

جراحي اغلب براي ماهيچه پاها استفاده نمي شود. جراحي براي تغيير شكل بازوي حامل خطرات مربوط به آسيب هاي حسي است. گاهي اوقات از دارو و يا درمان فيزيكي براي به تعويق انداختن يا جلوگيري از عمل جراحي، استفاده مي شود.