امروزه شمار متعددی از دستگاه ها هستند که می توانند در ارتودنسی مورد استفاده قرار گیرند. اما براکت ها هنوز هم وسیله اصلی برای صاف کردن دندان ها و اصلاح نیش نامناسب کودکان به شمار می روند. براکت ها با وارد آوردن فشار به دندان ها و فک ها، آنها را به موقعیت های مطلوب هدایت می کنند. البته براکت ها دیگر مانند سال های گذشته فقط از جنس فلز ساخته نمی شوند و گزینه های بسیار بیشتر و متعددی در دسترس هستند و از موادی مانند:

-    فولاد ضد زنگ

-    سرامیک

-    پلاستیک

-    ترکیبی از مواد

ساخته می شوند. سیم ها همچنین می توانند از موادی مانند نیکل، تیتانیوم یا مس نیز ساخته شوند. این مواد دوام بیشتری نسبت به سیم های فلزی داشته و همچنین به تنظیمات کمتری نیاز دارند.

تری های شفاف و نا مرئی نیز در دسترس هستند که می توانند بدون استفاده از سیم ها و براکت های سنتی دندان ها را صاف کنند. در این روش، متخصص ارتودنسی کودکان به گونه ای تری های سفارشی، شفاف و متحرک را می سازد که به دندان ها فشار وارد کنند و آنها را به تدریج به موقعیت صحیح خود حرکت دهند.

بیشتر بخوانید : هزینه ارتودنسی

وسایل مورد استفاده در ارتودنسی کودکان عبارتند از:

پیچ های ارتودنسی TADs: دستگاه های آنکوریج موقت (Temporary anchorage devices) پیچ های کوچکی هستند که معمولا دارای 6 تا 1ف میلی متر طول و 1.ف تا ف میلی متر قطر دارند. در صورت لزوم این پیچ ها به طور موقت به استخوان ثابت می شوند تا نقطه ثابتی فراهم آید و از آنجا برای حرکت دندان ها نیرو وارد شود. در واقع TADs امکان کنترل قابل پیش بینی دندان را فراهم می کنند.

باندهای لاستیکی: باندهای لاستیکی که تحت عنوان الاستیک ها نیز شناخته می شوند، به منظور وارد کردن نیروی بیشتری برای حرکت دندان ها و فک ها در موقعیت دلخواه مورد استفاده قرار می گیرند. الاستیک های رنگی می توانند در ارتودنسی کودکان بیشتر مورد استفاده قرار گیرند زیرا آنها می توانند آزادانه رنگ مورد علاقه خود را انتخاب کنند. برای مثال، بسیاری از کودکان رنگ این الاستیک ها را مطابق با تعطیلات انتخاب می نمایند مثلا رنگ مشکی را برای هالووین بر می گزینند.

هدگیر (Headgear): هدگیر یکی از ابزارهای خارج دهانی ارتودنسی است که به وسیله بند گردن و یا شماری تسمه به سر کودکان متصل می شود و با سیم های فلزی در جلو، سرعت رشد فک بالایی را کُند می سازد. در واقع این وسیله در عین حال که دندان های جلویی را می کشد، باعث می شود دندان های عقبی در موقعیتی که هستند باقی بمانند. هدگیر عمدتا برای اصلاح مشکلات شدید فک و دندانی در کودکان مورد استفاده قرار می گیرد. اگر متخصص ارتودنسی هدگیر را توصیه نماید معمولا کودکان فقط باید شب هنگام خواب یا در خانه از آن استفاده کنند.

ریتینر یا نگهدارنده: از نگهدارنده یا ریتینر برای نگه داشتن و حفظ موقعیت دندان ها در جای خود پس از برداشتن براکت ها استفاده می شود. زیرا معمولا پس از ارتودنسی کودکان، زمان لازم است تا دندان های آنها در موقعیت جدید خود قرار بگیرند. برخی از نگهدارنده ها متحرک و بعضی دیگر ثابت هستند. همچنین آنها یا از سیم های پلاستیکی و یا از فلزی شفاف ساخته شده اند.

منبع

رفرنس