روز به روز استفاده از درمان ارتودنسی در بزرگسالان رو به افزایش است. بیشتر این افراد قبلاً درمان های دیگری روی دندان های خود انجام داده اند. کسانی که دندان های نامرتب یا بدفرم دارند بسیار از این وضعیت ناراضی بوده و از ارتودنسی برای رفع مشکلات و زیباسازی دندان استفاده می کنند. در این جا ممکن است ارتودنسی با روکش دندان تداخل ایجاد کند.

اغلب افراد بر این باورند که ارتودنسی تنها جنبه زیبایی دارد اما از تأثیر آن بر روی سلامتی و عملکرد آن غافلند. متخصص ارتودنسی در جلسه مشاوره دلایل لزوم ارتودنسی را بیان کرده و به توضیح در خصوص آن ها می پردازد.

تحقیقات نشان می دهد افرادی که دندان های نامرتب دارند بیشتر در معرض ابتلا به مشکلات گوارش هستند. این افراد به علت مشکلاتی دندان قادر به جویدن خوب غذا نیستند. غذا به صورت نجویده و در اندازه های بزرگ وارد معده شده و سبب افزایش اسید معده و ابتلا به ناهنجاری های گوارشی می شود.

بیشتر بخوانید :

• ارتودنسی ثابت
• ارتودنسی نامرئی

درمان ارتودنسی روی روکش دندان

سوالی که در اینجا وجود دارد اینست آیا افرادی که دندان خود را روکش کرده اند، می توانند از ارتودنسی استفاده کنند؟ قطعاً پاسخ به این سوال مثبت خواهد بود. در هنگام ارتودنسی با تهیه عکس از دهان و دندان، وضعیت قرارگیری دندان ها و فک بیمار مشخص شده و اطلاعات کافی در اختیار متخصص ارتودنسی قرار می گیرد. ارتودنتیست با توجه به عکس بهترین روش درمان را انتخاب کرده و محل قرارگیری براکت ها را تعیین می کند.

با استفاده از عکس متخصص می تواند در خصوص دندان های روکش دار بهتر تصمیم گیری کند. دندان های روکش دار نیز باید تحت درمان قرار گرفته و مرتب شوند. از طرفی براکت ها بخوبی نمی توانند به دندان های روکش دار چسبانده شوند. از اینرو لازم است از تکنیک های خاصی برای انجام این کار استفاده شود. برخی از اقدامات لازم در این خصوص عبارتند از:

لزوم استفاده از بندهای ارتودنسی برای انجام درمان بدون اینکه به دندان ها آسیبی وارد شود.

در صورت وجود چند دندان روکش دار در کنار یکدیگر، روکش دندان های کناری تراشیده و جدا می شوند. از اینرو براکت ها به راحتی می توانند روی دندان قرار داده شوند. در انتهای درمان روکش تعویض می شوند.

بجای استفاده از اسید فسفریک باید از اسید HF استفاده شود.

اگر دندان روکش نشده باشد و بیمار قصد انجام ارتودنسی را داشته باشد بهتر است ابتدا ارتودنسی دندان انجام شده و سپس دندان روکش شود. بدین ترتیب تداخل بین ارتودنسی و روکش دندان صورت نمی گیرد.

در صورتی که ارتودنسی نیاز به کشیدن دندان داشته باشد بهتر است دندانی که روکش دار است از دهان خارج شود.

تکنیک های لازم برای ارتودنسی دندان روکش دار

اگر فرد دندان روکش شده داشته باشد و بخواهد از درمان ارتودنسی استفاده کند، دندان های وی در ابتدا مورد بررسی قرار می گیرد. اگر ارتودنسی به کشیدن دندان نیاز داشته باشد، آن دندان ها خارج می شوند. در غیر این صورت متخصص ارتودنسی همه تلاش خود را می کند تا با استفاده از برخی تکنیک ها براکت ها را روی دندان های روکش دار بچسباند. این کار به گونه ای صورت می گیرد که دندان های روکش دار هیچ گونه آسیبی ندیده یا لازم نباشد تعویض شوند. پاره ای از این تکنیک ها عبارتند از:

• اگر لازم باشد دندان های روکش دار تراش داده می شوند.
• از بندهای ارتودنسی برای دندان ها استفاده می شود.
• در صورت وجود روکش، براکت ها در زاویه مناسب قرار می گیرند.
• روکش دار کردن دندان بعد از ارتودنسی پیشنهاد متخصص ارتودنسی است.

منبع : مجله ارتودنسی دندان