گاهی اوقات ناراحتی که بیماران در درمان های ارتودنسی تجربه می‌کنند همراه با ساییده شدن بریس یا سیم به گونه‌ها است، اگر علت این ناراحتی سایش باشد، موم ارتودنسی می‌تواند به عنوان یک بافر ملایم برای از بین بردن این مشکل عمل کند. موم یا واکس ارتودنسی در صورت نیاز حین انجام درمان ارتودنسی می‌تواند در بیماران استفاده شود.

موم ارتودنسی یک ماده هیدروفوبیک مات است که ماهیت سختی دارد اما با گرمای انگشتان شما نرم و قابل انعطاف می‌شود. واکس ارتودنسی به صورت نوار در جعبه‌های کوچکی قرار دارد و تنها یک قطعه کوچک از موم در حین درمان های ارتودنسی ( ارتودنسی ثابت ، ارتودنسی متحرک و...)  مورد نیاز است. در عین داشتن خاصیت هیدروفوبیک، واکس تفاوت‌هایی را با محیط مرطوب مانند دهان دارد. اغلب بیماران در هنگام استفاده از واکس ارتودنسی و ایستایی آن مشکلاتی دارند و این یکی از معایب موم ارتودنسی است.

هرچند، واکس ارتودنسی همانند یک سد فیزیکی بین بریس و مخاط دهانی (در داخل گونه شما) عمل می‌کند و به دلیل دارا بودن این ویژگی به مخاط آسیب دیده دهان زمان کافی برای بهبود را می‌دهد. استفاده از موم ارتودنسی به همراه شستشوی دهان با آب نمک و به طور کلی کاهش حرکت دهان (برای جلوگیری از تحریک بیشتر) می‌تواند به شما کمک کند تا ناراحتی ناشی از ارتودنسی را مدیریت کنید.

نکته مهم این است که مخاط دهان و بافت نرم به دلیل حضور مداوم بریس‌ها سخت می‌شوند و بنابراین، به منظور ایجاد فرصت برای شکل گیری این روند طبیعی، سعی کنید تنها در صورت نیاز شدید از واکس ارتودنسی استفاده کنید. اگر موم به عنوان یک سد همیشه وجود داشته باشد، ناحیه مخاطی آسیب دیده نمی‌تواند با طی یک روند طبیعی سخت شود و در نتیجه ممکن است شما همیشه نیاز به موم ارتودنسی داشته باشید!

بیشتر بخوانید : هزینه ارتودنسی

نحوه استفاده از واکس (موم) ارتودنسی

مرحله اول تشخیص بریسی است که باعث ایجاد ناراحتی مخاط دهان می‌شوند.

 یک قطعه از موم ارتودنسی را با انگشتان خود گرم کنید تا نرم و قابل انعطاف گردد.

موم را به شکل مستطیل در آورید. هدف این است که بریس را در داخل موم قرار دهید.

بریس را با استفاده از یک دستمال کاغذی خشک کنید. اگر از پنبه استفاده کنید ممکن است الیاف آن دور بریس باقی بماند و از طرفی دیگر دستمال حوله‌ای ممکن است به خوبی دستمال کاغذی رطوبت بریس را جذب نکند. خشک کردن بریس مهم‌ترین مرحله است. ناحیه مورد نظر باید به خوبی خشک شود در غیر این صورت واکس هیدروفوبیک ممکن است به خوبی نچسبد یا ایستایی نداشته باشد.

موم نرم آماده شده را دور بریس قرار دهید و اطمینان حاصل کنید که موم حرکت نمی‌کند.

سعی کنید واکس ارتودنسی را حرکت ندهید و با آن بازی نکنید زیرا ممکن است واکس را از بین ببرید.

شما به احتمال زیاد مجبور به استفاده مجدد از موم ارتودنسی در ناحیه مورد نظر و چندین بار در روز خواهید بود زیرا موم با خوردن، صحبت کردن و حرکات کلی زبان از جای خود حرکت می‌کند. واکس ارتودنسی سمی نیست، بنابراین اگر شما به طور تصادفی آن را ببلعید، جای نگرانی نخواهد بود و مشکلی به وجود نمی‌آید. شما مطمئناً با حضور موم می‌توانید غذا بخورید، اما همیشه بهترین کار این است که تمام واکس‌های ارتودنسی یا الاستیک‌ها را قبل از شروع خوردن غذا بردارید.

بیشتر بخوانید : ارتودنسی پیشگیری